En hoe dit kan voorkomen dat 2019 jouw jaar (met burn-out) wordt..

Januari is zo goed als voorbij, de eerste maand van 2019 zit er alweer op. Veel goede voornemens zijn langsgekomen, en ook theorieën over het standhouden van goede voornemens. Vaak blijken deze toch vrij loos. Misschien wel goede voornemens, maar ze worden niet omgezet in acties. Omdat er niks verandert. En dan verandert er ook niks. Oké, misschien wat vaag. Wat ik bedoel is wat Einstein lang geleden al opperde:“wahnsinn ist, immer wieder das gleiche zu tun und andere ergebnisse zu erwarten”.

En dat brengt me bij mijn eigen periode van waanzin slash krankzinnigheid..

Ik vraag cliënten vaak wat ze in de tijd tussen de afspraken anders hebben gedaan. Want alleen dan verandert er ook wat. Dit vroeg ik ook een paar keer aan een in een burn-out zittende, ietwat koppige en daarmee op mezelf lijkende, cliënt. Niks dus, ze had niks anders gedaan. Ze wil wel anders, maar ze verandert niks in haar doen en denken.

Tijd voor grover geschut dus. Ik bedacht me dat ik ten tijde van mijn eigen RSI slash burn -out of hoe je het ook wil noemen (waanzin?), ook weigerde iets in te zien of te veranderen. En ik was benieuwd wat mij uiteindelijk tot inzicht had gebracht. Want als het bij mij heeft gewerkt, moet het wel écht goed zijn.

Ik ging op zoek en zo kwam ik Mijn recept tegen.

De opdracht was een recept te schrijven om in de puree te raken. Nou, in de puree zat ik al, dus voor mij werd het een recept om in de puree te blijven. Ik deel hem hierbij graag met jullie:

Recept voor RSI-klachten       Janou Vos – juli 2007

Belangrijk is gedurende de gehele bereidingstijd vooral niet naar het lichaam te luisteren.

• Wees een perfectionist in je werk, alles moet perfect uitgevoerd worden, fouten maken of niet perfect werk afleveren is een ramp. Leg dus, ondanks dat deze niet komt van je leidinggevende, een grote druk op je schouders.
• Neem geen rust of pauzes tijdens het werken. Bedenkt dat al het werk het liefst aan het eind van de dag helemaal klaar moet zijn. Voor pauzes is geen tijd, morgen is er namelijk niet nog een dag.
• Wanneer iemand je vraagt wat extra’s te doen, geef dan niet aan dat je dat er niet bij kunt hebben. Neem het gewoon aan en zeg erbij dat je het vandaag af zult hebben. Morgen is namelijk niet nog een dag.
• Ga ondertussen in een verkrampte houding achter je computer zitten. Span hierbij vooral je schouders aan, deze moeten tenslotte de druk en last dragen die je jezelf oplegt. Belangrijk is ook om dit gedurende het hele bereidingsproces vast te houden, en het liefst nog iets verder op te bouwen.
• Ga als laatste naar huis en neem wanneer je uitgeput thuiskomt, of eigenlijk überhaupt nooit, tijd voor jezelf of om tot rust te komen. Blijf hiernaast wel aan alle sociale verplichtingen voldoen. Je bent namelijk geen watje.
• Stop met sporten, hier heb je naast je werk namelijk geen tijd voor. Dat sporten juist goed je is, negeer je volledig.
• Geef wanneer je ergens pijn of last krijgt hier niet aan toe. Maak jezelf wijs dat dit vanzelf overgaat. Je bent namelijk geen watje.
• Besteed ook wanneer de pijn in de schouders erger wordt hier geen aandacht aan. Maak jezelf wijs dat dit na de aankomende vakantie vanzelf wel over zal zijn.
• Doe wanneer het typen haast onmogelijk wordt vanwege het tintelende, koude gevoel in je handen handschoenen aan. Maak jezelf wijs dat de handschoenen de handen wel op zullen warmen en negeer een eventuele andere / de daadwerkelijke oorzaak.
• Geef ondertussen niet op je werk aan dat je veel pijn hebt, je bent namelijk geen watje en wilt zeker niet als een watje overkomen. Neem dus steeds meer werk aan, ook al weet je dat de deadlines die je zelf veel te strak stelt om je collega’s blij te maken, niet haalbaar zijn, zelfs al had je geen klachten.
• Ga hiermee door tot je je vingers gedurende de hele dag helemaal niet meer kunt bewegen.
• Voor een optimaal resultaat zou je nog even kunnen proberen of je na vijf minuten je handen opwarmen je vingers wel weer kunt bewegen.
• Wanneer dit uiteindelijk niet het geval is, je je vingers niet meer kunt bewegen en je kromligt van de pijn in je schouder, dan zijn je overheerlijke en meer dan je lief is kapotmakende RSI-klachten gereed en kun je hier maanden overheerlijk van gaan genieten.

Tip voor extra genieten: val met dit overheerlijke resultaat vooral niemand lastig. Houd je groot en zeg tegen jezelf en anderen dat er niets aan de hand is en het goed gaat met je, je bent namelijk geen watje.

Loopt het water je al in de mond? Perfect recept voor puree vind je niet? Het idee is om met het schrijven van je recept inzichtelijk te krijgen wat je zelf bijdraagt aan je probleem. Hoe je in de puree blijft en jezelf dieper in de puree kunt werken. Mijn inzicht? De puree bleek ik zelf te zijn, ik was zelf mijn probleem.

Best handig om in te zien. Ik gebruik deze opdracht nu vaker bij cliënten. Het geeft op een leuke manier inzichten. Het confronteert je stiekem met wat je eigen bijdrage is aan de situatie waar je in zit. Je kunt de coach wel vragen om verandering, maar deze verandering komt alleen als je zelf iets verandert, in je eigen doen of denken.

Ik vond het erg smakelijk om het recept onlangs terug te lezen én het zette me weer even op scherp (oja, die handschoenen helpen helemaal niet..). Dit soort dingen vind ik het leuke aan het werk als coach, om op onverwachte manieren en onverwachte momenten inzicht en daarmee verandering bij de ander te bewerkstelligen.

Ik daag jou ook graag uit, schrijf eens jouw eigen recept.Hoe creëer jij jouw perfecte puree, dikste dip of malste malaise? En tot welke inzichten kom jij dan?

Ik weet overigens niet of het maken van dit recept mij uit de prut heeft weten te trekken destijds. Bij het opzoeken van de oefeningen die ik moest doen kwam ik namelijk ook een mail tegen die ik aan het eind aan het traject kreeg, met de uitkomsten van mijn ‘voorachteruitgang’:

Hoi Janou,

Hierbij zoals beloofd de resultaten van de fittest. Zoals je kunt
zien is er in een aantal gevallen sprake van een lichte…
achteruitgang!!!

Niettemin hoop ik dat de training een positieve
ervaring voor je is geweest en dat je er het een en ander aan hebt
gehad.

….

Toch zal het schrijven van het recept, en de rest van het traject wel aan mijn welzijn bijgedragen hebben. Want anders had ik, de koppige perfectionist die ik nog steeds een beetje ben maar voorheen veel erger was, deze mail nooit los kunnen laten…